Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Η μαγεία και οι πολιτικοί

Όπως πολλοί ίσως να μην ξέρετε, αυτό που έχει σημασία στη μαγεία είναι να ξέρεις πότε να μην τη χρησιμοποιείς. Αυτός ο κανόνας διδάσκεται με μεγάλη επιμονή και υπομονή στη Μαγική Σχολή. Για παράδειγμα, στη Μαγική Σχολή μαθαίνουμε πως μπορούμε να επιτύχουμε τα πιο παράδοξα αποτελέσματα, όπως το 1 + 1 = ό,τι θέλει ο καθένας. Παράλληλα όμως όλοι οι υποψήφιοι μάγοι και μάγισσες διδάσκονται, με το ίδιο ζήλο, αν όχι με μεγαλύτερο, ότι είναι προτιμότερο να μην χρησιμοποιούν την ικανότητα τους (στην προκειμένη περίπτωση, να αλλοιώνουν το αποτέλεσμα της αθροίσεως και για καλό λόγο διότι στο τέλος ούτε μεταξύ μας δεν θα μπορούμε να βγάλουμε άκρη με την πρόσθεση!).

[άσχετη παρέκβαση : παρατηρώ ότι σταδιακά μειώνεται ο αριθμός των φοιτούντων υποψηφίων μάγων και αναρωτιέμαι αν το φαινόμενο αυτό σχετίζεται με τη γενικότερη μείωση του πληθυσμού των αρσενικών ή με το γεγονός ότι στις εισαγωγικές εξετάσεις για τη Μαγική Σχολή έχουν προσθέσει τη προφορική δοκιμασία «Πες πειστικά ψέματα». Τέλος άσχετης παρέκβασης]

Η αλήθεια είναι ότι οποιοσδήποτε – μη απόφοιτος ή φοιτητής της Μαγικής Σχολής – μπορεί να υποστηρίξει ότι 1 + 1 = ό,τι του κατέβει στο κεφάλι, δεν είμαι όμως σίγουρη ότι πολλοί μπορούν να πείσουν ότι έχουν δίκιο. Παρά ταύτα, παρατηρώ ότι στην Ελλάδα, αυτή την απαιτούμενη «πειθώ» φαίνεται να την έχουν οι πολιτικοί. Η παρατήρηση αυτή έγινε στα πλαίσια της ανασκόπησης του προηγούμενου έτους (*) κατά την οποία παρατηρείται το φαινόμενο οι κάτοικοι αυτής της χώρας να πείθονται ότι το αποτέλεσμα της πρόσθεσης 1 + 1 ισούται με ό,τι ο εκάστοτε διεξάγων την πρόσθεση επιθυμεί (η αλήθεια είναι ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας διαχρονικά πείθονται για οποιαδήποτε κουλαμάρα σκαρφιστεί κάποιος, αρκεί να μπορεί να τους την «ντύσει» με τα κατάλληλα στοιχεία, αλλά, για λόγους οικονομίας του παρόντος δεν θα επεκταθώ περαιτέρω). Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς... Από τον πρώην «καταλληλότερο» και την τακτική του «χαρωπά τα δύο μου χέρια τα κουνώ», στον νυν «καταλληλότερο» και το «λεφτά υπάρχουν», τα οποία λεφτά στη συνέχεια – ως δια μαγείας θα έλεγε κανείς, αλλά θα έκανε λάθος – εξαφανίστηκαν και στη θέση τους εμφανίστηκαν οι «θυσίες» (όπως λέμε «για την Ελλάδα ρε γαμώτο», στο πιο politically correct του όμως). Και η λίστα μακραίνει με αυξήσεις ΦΠΑ, περικοπές (ή περιτομές, δεν το έχω αποφασίσει ακόμη οριστικά) μισθών και συντάξεων, κι άλλες αυξήσεις ΦΠΑ (πάω για το υπογλώσσιο και επιστρέφω). Κάποτε άκουγα την έκφραση «κάθε πέρυσι και καλύτερα» και δεν την καταλάβαινα. Τον τελευταίο χρόνο την εμπέδωσα μετά τα ταχύρρυθμα μαθήματα του «καταλληλότερου για πολύ βιτσιόζους».

Περαιτέρω όμως, η συχνότητα επανάληψης του φαινομένου «1 + 1 = ό,τι του κατέβει στο κεφάλι», υπερβαίνει κατά πολύ το στατιστικό λάθος και σίγουρα τη σύμπτωση (για να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν συμπτώσεις και καταλήξω με μια τεράστια άσχετη παρέκβαση!). Από τη συχνότητα του φαινομένου, λοιπόν μπορούμε να υποθέσουμε – βάσιμα και πειστικά – ότι γίνεται αντίστοιχα μεγάλη χρήση – αν θέλετε τη γνώμη μου, υπερβολική – της σχετικής δυνατότητας. Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι ΣΙΓΟΥΡΑ κανένας πολιτικός στην Ελλάδα δεν είναι πέρασε καν έξω από τις πόρτες της Μαγικής Σχολής (καθόσον politicians are strictly forbidden, για ευνόητους λόγους), τότε μάλλον οι πολιτικοί δεν πρέπει να γνωρίζουν τον παραπάνω αναφερθέντα βασικό κανόνα μαγείας.

Αποτέλεσμα; Απλό και αναμενόμενο. Το μπάχαλο της αρκούδας! Αν κάποιος διατηρεί την παραμικρή αμφιβολία ως προς το αποτέλεσμα, ας κοιτάξει γύρω του. Κλινικά αποδεδειγμένο! Μετά λοιπόν και την εμπειρική απόδειξη του ισχυρισμού μου, μπορώ κάλλιστα να υποστηρίξω ότι η θεωρία μου στέκει (διότι και οι μάγισσες έχουν επιστημονική μέθοδο!). ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ.

Και τι μπορεί να γίνει να ανατραπεί αυτή η δεδομένα αρνητική κατάσταση;
Πιθανές λύσεις :
1. Να τζάσουμε (χθες ει δυνατόν) τους πολιτικούς.
2. Να μάθουν οι πολιτικοί τον παραπάνω βασικό κανόνα της μαγείας.
3. Να πάψουμε να συντελούμε στην εμφάνιση του φαινομένου, αποφεύγοντας να πιστεύουμε την κάθε παπαροκλάδα.

Δυνατές λύσεις; Η πρώτη είναι εφικτή, αλλά υποψιάζομαι ότι ακόμη κι αν «στείλουμε» τους παρόντες, θα μας προκύψουν νέοι με την ίδια τάση προς το φαινόμενο «1 + 1 = ό,τι του κατέβει στο κεφάλι». Άρα, η λύση αυτή κρίνεται αναποτελεσματική.
Η δεύτερη είναι μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας, καθόσον οι περισσότεροι από τους πολιτικούς μας δεν είναι καν σε θέση να αρθρώσουν μερικές – λίγες έστω – λέξεις, με σωστό και ακριβή τρόπο (όχι τουλάχιστον, χωρίς καμιά δεκαριά πρόβες!), σιγά μην μπορούν να εντρυφήσουν σε επιστήμες όπως η μαγεία. Άρα και αυτή, μάλλον απορριπτέα είναι.
Η τρίτη θα μπορούσε να μας δώσει οριστικά τη λύση στο πρόβλημα, αλλά φοβάμαι ότι και αυτή ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, διότι ως λαός τείνουμε να καταπίνουμε αμάσητο ότι μας σερβίρουν. Πως λοιπόν ξαφνικά να γίνουμε σκεπτικιστές και πολύ περισσότερο σκεπτόμενοι; Προσωπικά τείνω προς την τρίτη λύση, ως την πλέον ενδεδειγμένη, αποτελεσματική και με μακροχρόνια αποτελέσματα, αλλά αμφιβάλλω ζωηρά (για την ακρίβεια δεν της δίνω ούτε μια πιθανότητα) αν μπορεί να εφαρμοστεί. Πιο συγκεκριμένα, θα χρειαζόταν ένα θαύμα και, ως γνωστόν, αυτό είναι αποκλειστική αρμοδιότητα άλλου «φορέα», οπότε αν το κρίνετε σκόπιμο αρχίστε τις προσευχές. Και σας διαβεβαιώ ότι ούτε η μαγεία μπορεί να βοηθήσει (είπαμε, είναι σοβαρή επιστήμη, όχι τσαρλατανισμός!).

Και μη χειρότερα (**)

------------------------------------------------
(*) Η γράφουσα έχει ορίσει την πρωτοχρονιά την 1η Σεπτεμβρίου. Το γιατί δεν είναι ιδιαίτερη σημασία, κυρίως στο μέτρο που έγκειται στο επιχείρημα «γιατί έτσι μου αρέσει». Είναι συνεπώς απόλυτα φυσικό λίγες ημέρες πριν την είσοδο του νέου έτους να παραγματοποιείται μια ανασκόπηση των σημαντικότερων γεγονότων του προηγουμένου.
(**) Άλλη μια έκφραση που η γράφουσα εμπέδωσε το ακριβές νόημα της. Τελικά μπορεί να πει κανείς – με κάποια διεστραμμένη λογική ομολογουμένως – ότι το προηγούμενο έτος ήταν αρκετά διδακτικό...

GatheRate

4 σχόλια:

  1. Μπα. Εγώ τον πολιτικό χώρο, περισσότερο στην επιστήμη της αστρολογίας θα τον κατέτασα.

    Ξυπνάει ο τάδε βουλευτής, φυσικά βαριέται να σκεφτεί οτιδήποτε, οπότε διαβάζει το ζώδιό του και πράττει. Έχει να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο και βαριέται να το διαβάσει; Κανένα πρόβλημα. Τηλέφωνο στον προσωπικό αστρολόγο και λύθηκε το ζήτημα.

    Νομίζω αυτό θα μπορούσε να εξηγεί πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξ ου και υποθέτω η μεγάλη ζήτηση για αστρολόγους ...και όπως είπες αλλαχού καμία δουλειά δεν είναι ντροπή!
    Φυσικά και οι πολιτικοί δεν μπορούν να έχουν σχέση με την τέχνη της μαγείας, διότι όπως πολλάκις έχω αναφέρει, η μαγεία είναι επιστήμη και όχι τσαρλατανισμός, γεγονός το οποίο αυτομάτως αποκλείει τους πολιτικούς.
    Επί της ευκαιρίας δε, να σου αναφέρω ότι ακριβώς επειδή η μαγεία είναι επιστήμη, δεν ασχολείται με φθηνιάρικα και τετριμμένα κόλπα εντυπωσιασμού, όπως ο πολλαπλασιασμός τροφών!

    (αν κάποιος που δεν έχει αντιληφθεί ακριβώς τι ρόλο βαράμε, διαβάσει όλα αυτά τα περί μαγείας, θα μπορούσε κάλλιστα να υποθέσει ότι πιστεύουμε σε χαϊμαλιά και τελώνια! Να θυμηθώ να δείξω επιείκεια αν ποτέ αυτό χρησιμοποιηθεί εναντίον μου ως προσβολή ... ή μήπως όχι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου φαίνεται ότι θα διαφωνήσω και μάλιστα έχοντας ένα δικό σου επιχείρημα στα χέρια μου, ότι οι πολιτικοί αγνοούν τον βασικό κανόνα της μαγείας.

    Η διαφωνία μου είναι απλή: αν οι πολιτικοί είχαν βγάλει την εν λόγω σχολή θα πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα. Τουναντίον δεν γνωρίζουν τον κανόνα διότι απλούστατα δεν ξέρουν καν που πέφτει η σχολή μαγείας. Στην πραγματικότητα την εν λόγω σχολή την έχει βγάλει όλο το υπόλοιπο του πληθυσμού, γι'αυτό και κάθε τόσο -όποτε απαιτηθεί- κάνουν όλοι τα μαγικά τους: οι πολιτικοί τα κάνουν σκατά κι εμείς τους ξαναψηφίζουμε. Δεν είναι μαγικό αυτό; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν φαντάζομαι λοιπόν να προτείνεις να δεχθούμε πολιτικούς στη Μαγική Σχολή;;; Mon dieu, δεν θα το αντέξω...
    Παρεπιμπτόντως, το γεγονός ότι οι πολιτικοί τα κάνουν σκατά και εμείς τους ξαναψηφίζουμε δεν είναι θέμα μαγείας, θέμα βλακείας είναι... δικής μας βλακείας για να είμαστε ακριβείς. Το καινούργιο φαντάζομαι το έχεις ακούσει... ο γιος της Μπακογιάννη κατεβαίνει για δήμαρχος.. έτσι! όλα τα παιδάκια στο τέλος δουλεύουν στο μαγαζάκι της οικογένειας, όταν δε πρόκειται και για μαγαζάρα, σιγά μην κάνουμε τίποτα άλλο στη ζωή μας. Δόξα τω παμμέγιστο Βακτήριο, βλάκες που θα τα ψηφίσουν υπάρχουν πολλοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή