Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Ερωτήσεις σε αφελείς απαντήσεις

1. Εάν η χρεωκοπία ελάμβανε χώρα προ μερικών μηνών, η Ελλάδα δεν θα είχε πρόσβαση στις αγορές για διανειοδότηση. 

Ήδη από το πρώτο μνημόνιο προβλέπονταν ότι η Ελλάδα δεν θα είχε πρόσβαση στις αγορές μέχρι το 2012. Και στο δεύτερο μνήμονιο, αναφέρεται ότι η Ελλάδα δεν θα έχει πρόσβαση στις αγορές μέχρι το 2014 (η διετία μάλλον είναι ταρίφα). Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο λοιπόν, η χώρα θα ήταν αποκλεισμένη από τις αγορές για περισσότερο ή λιγότερο χρόνο. Πως ακριβώς λοιπόν βοήθησαν τα μνημόνια στην προσβασιμότητα της χώρας στις διεθνείς χρηματαγορές;

2. Εάν η χρεωκοπία, που θα σήμαινε απομόνωση από τις χρηματαγορές, λάμβανε χώρα προ μερικών μηνών, το κράτος δεν θα μπορούσε να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. 

Σύμφωνα με το γράφημα που δημοσιεύθηκε εδώ, μόνο το 19% των χρημάτων του δευτέρου πακέτου βοηθείας κατευθύνεται στην ελληνική οικονομία. Με δεδομένο ότι το σύνολο είναι περί τα 130 δις, σημαίνει ότι το 19% είναι μόλις 24,7 δις. Αυτά δεν επαρκούν να καλυφθούν ούτε μισθοί, ούτε συντάξεις (σύμφωνα με το ισοζύγιο της Γενικής Κυβερνήσεως, εδώ). Πως ακριβώς λοιπόν οι έξωθεν βοήθεια εξυπηρετεί στην αποπληρωμή των μισθών και συντάξεων;

3.  Η Ελλάδα πρέπει να τιμήσει τα χρέη που δημιούργησε και να μην κοιτά πως θα σπρώξει το λογαριασμό. 

Παραβλέποντας τις ηθικολογικές προεκτάσεις αυτής της απαντήσεως, σημειώνεται ότι η αναδιάρθρωση χρέους δεν συνιστά απαραίτητα μη αποπληρωμή, αλλά αντίθετα αλλαγή του τρόπου ή του χρόνου αποπληρωμής. Η ταύτιση της αναδιάρθωσης γενικά με τη μη αποπληρωμή, που κατά κόρον είχε πραγματοποιηθεί όλους του προηγούμενους μήνες και διαψεύσθηκε από αυτούς τους ίδιους που την απέρριπταν, μέχρι που την εφάρμοσαν, ήταν εντελώς παραπλανητική και κατά τη γνώμη μου υποβολιμιαία. Και να σημειωθεί ότι η χθεσινή αναδιάρθρωση είναι πιο δραστική, σε σχέση με την αλαλγή του χρόνου αποπληρωμής (που θα αρκούσε εάν εφαρμόζονταν στην αρχή της κρίσεως), στο μέτρο που προβλέπει μερική διαγραφή χρέους. Πως δικαιολογείται, κατά τον ίδιο ηθικολογικό κανόνα της απαντήσεως, η παρούσα αναδιάρθρωση;

4. Η αναδιάρθωση στα πλαίσια του PSI είναι εθελοντική, ενώ η όποια άλλη αναδιάρθωση θα ήταν υποχρεωτική και μονομερώς επιβαλλόμενη. 

Το PSI προέβλεπε την εθελοντική συμμετοχή, αλλά και τον όρο ότι σε περίπτωση που η εθελοντική συμμετοχή ξεπεράσει ένα ποσοστό, τότε θα μπορούν να ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής δράσης (τα γνωστά πλέον CACs), οι οποίες προβλέπουν την υποχρεωτική συμμετοχή και όσων δεν κατετάγησαν εθελοντικά. Πως ακριβώς λοιπόν η παρούσα αναδιάρθρωση μπορεί να χαρακτηριστεί ως εθελοντική, ιδίως ως προς αυτούς που θα αναγκαστούν με βάση αυτές τις ρήτρες να συμμετάσχουν;

5. Η αριστερά θα έπρεπε να υποστηρίξει το PSI, στο μέτρο που η αναδιάρθωση του χρέους ήταν πρόταση της εδώ και πολλούς μήνες. 

Θα έπρεπε να είναι αντιληπτό ότι σε οποιαδήποτε διαδικασία διαπραγμάτευσης, εκτός από τα διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που διαθέτει κάθε πλευρά, εξίσου σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο χρόνος που λαμβάνουν χώρα γεγονότα ή υποβάλλονται προτάσεις. Εάν η αντίστοιχη διαδικασία με όλα τα επιμέρους μειονεκτήματα της (η οποία, στα σημεία της, εμφανίζει πολλά προβλήματα), τα οποία θα μπορούσαν μερικές φορές να μην υπάρχουν, είχε εφαρμοστεί  νωρίτερα, τότε είναι σφόδρα πιθανό ότι η ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν θα χρειαζόταν να υποστεί το οικονομικό σοκ του πρώτου μνημονίου, ή στη χειρότερη των περιπτώσεων, οι συνέπειες του να επέρχονταν σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Μήπως είναι λοιπόν αφελές έως βλακώδες να θεωρηθεί ότι η αναδιάρθρωση του σήμερα είναι ή μοιάζει έστω με μια αναδιάρθωση που θα γινόταν πριν από κάποιους - περισσότερους ή λιγότερους - μήνες;

Επί του πιεστηρίου : Όπως είδα στου Ζαφωδ, ο ΥπΟικ δήλωσε ότι ουδεμία επίπτωση θα έχει η ενεργοποίηση των CDS επί της ελληνικής οικονομίας, διότι τα ασφάλιστρα κινδύνου πληρώνονται από τις τράπεζες, σε ευθεία αντίθεση με την τρομοκρατία των CDS που είχε εγκατασταθεί πριν από μερικούς μήνες. Γιατί αυτή η αλλαγή στάσης;

Προσθήκες :

6. Η αναδιάρθρωση που έγινε μέσω του PSI συνιστά ελεγχόμενη χρεωκοπία, σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη που θα ήταν ανεξέλεγκτη ή/και άτακτη. 

Θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουμε τι είναι ελεγχόμενη χρεωκοπία, κυρίως διότι η μετοχή "ελεγχόμενη" δεν προσδιορίζει ούτε τι ελέγχεται, ούτε το από το ποιον ελέγχεται. Μια απάντηση που πήρα για τον προσδιορισμό της έννοιας της ελεγχόμενης, ήταν ότι αυτή έγινε εντός ευρωζώνης. Οπότε, προκύπτει σχεδόν αυθόρμητα η ερώτηση : Γιατί μια αναδιάρθωση προ μηνών (περισσότερων ή λιγότερων) δεν μπορούσε να έχει γίνει εντός ευρωζώνης; Μια απάντηση θα ήταν "επειδή δεν θα συμφωνούσαν οι εταίροι μας", οπότε ξεπετάγεται η επόμενη ερώτηση : Μήπως λοιπόν αντί για ελεγχόμενη θα έπρεπε να λέμε εγκεκριμένη αναδιάρθρωση; Μήπως τελικά το κύριο μέγεθος της παρούσας αναδιάρθωσης είναι το γεγονός ότι την επέτρεψαν οι εταίροι μας, ενώ μια αντίστοιχη ακόμη και ηπιότερη δεν θα την επέτρεπαν πριν από Χ μήνες;

7. Με την παρούσα αναδιάρθρωση παρέχεται ρευστότητα στο κράτος και στις τράπεζες, το οποίο δεν θα γινόταν εάν η αναδιάρθρωση προ Χ μηνών, δεν θα είχαμε αντίστοιχη αντιμετώπιση. 

Αυτό το επιχείρημα είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη απόδειξη ότι τελικά η έννοια της ελεγχόμενης είναι ουσιαστικά αυτή της εγκεκριμένης αναδιάρθρωσης. Στην παρούσα φάση, οι εταίροι μας νιώθουν ότι μπορούν να την επιτρέψουν χωρίς οδυνηρότατες για αυτούς συνέπειες και προς αποφυγή και των κραδασμών που αναπόφευκτα θα δημιουργήσει, μας παρασχέθηκε (ή φαίνεται ότι θα μας παρασχεθεί) και το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Επί της ουσίας δε του ισχυρισμού περί ρευστότητας, να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το ισοζύγιο της Γενικής Κυβερνήσεως (εδώ) το 2011 πληρώσαμε 15,873 δις σε τόκους, ενώ το 2012 θα πληρώσουμε 12,787 δις, το 2013 13,706 δις και το 2014 14,482 δις. Συνεπώς, οι διαφορές στα ποσά των τόκων που θα πληρώνουμε δεν είναι της τάξης που θα μας παρέχουν ρευστότητα. Σε σχέση δε με τη ρευστότητα των τραπεζών, κατ' αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι τράπεζες θα ανακεφαλοποιηθούν με μέρος από τα χρήματα που θα πάρουμε από το δεύτερο πακέτο και θα οφείλουμε ως κράτος να επιστρέψουμε. Άρα εμείς οι φορολογούμενοι είμαστε αυτοί που θα στηρίξουμε τις τράπεζες και όχι το πακέτο βοήθειας ή οι εταίροι μας. Τι αντάλλαγμα λαμβάνουμε για τα χρηματοδοτήσουμε τις τράπεζες; Οι τράπεζες θα οφείλουν να επιστρέψουν τα λεφτά που θα πάρουν; Αν όχι θα παράσχουν κάτι άλλο ως αντάλλαγμα για τα χρήματα αυτά; Κι αν οι απαντήσεις στις προηγούμενες ερωτήσεις είναι όλες αρνητικές, κι αν επιπλέον υποθέσουμε ότι θέλουμε να διατηρήσουμε τραπεζική ευστάθεια, πληρώνοντας το λογαριασμό για τις όποιες τυχόν αμαρτίες / αστοχίες των τραπεζών θα πρέπει να εξετάσουμε και το εξής : πόσα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου κατέχουν ΣΗΜΕΡΑ οι τράπεζες μας; Διότι οι τράπεζες υποτίθεται ότι θα υποστούν απώλειες από το κούρεμα και αυτές θα αναπληρωθούν. Άρα με ποιο ποσό χρημάτων ακριβώς ζημιώνονται οι τράπεζες από το κούρεμα; Το ποσό χρημάτων που θα πάρουν από το πακέτο βοήθειας είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο από το ποσό που τις ζημιώνει το κούρεμα. Διότι μην ξεχνάμε ότι μέχρι πρότινος οι τράπεζες μας έσπρωχναν τα ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ ως ενέχυρο (δλδ ασφάλεια) για να πάρουν χρήμα και έπαιρναν. Άρα μπορούν σε σχέση με τα σπρωγμένα ομόλογα το μόνο που έχουν υποστεί είναι ότι τα ποσά που έχουν δανειστεί (και ούτως ή άλλως οφείλουν να επιστρέψουν) είναι χωρίς κάλυψη ασφάλειας για την ΕΚΤ. Και αλήθεια, η ΕΚΤ συμπεριλαμβάνει στα ομόλογα που κατέχει αυτά που της ανήκουν ή και αυτά που έχει πάρει ως ασφάλεια; Διότι μην ξεχνάμε ότι τα ομόλογα που έχει η ΕΚΤ δεν κουρεύονται.

GatheRate

9 σχόλια:

  1. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι πριν χρειαζόμασταν 1οο δις (ή κάτι τέτοιο) και τώρα πήγε στα 130 δις (τα δάνειο). Από την άλλη, μην παραβλέπεις πως μία άτακτη ελληνική χρεοκοπία (μονομερής κλπ) θα κόστιζε στην ΕΕ ένα τρις. Μία άλλη απόδειξη ότι ουδείς ενδιαφέρθηκε για τη χρεοκοπία των πολιτών, αλλά μο΄νο των τραπεζών.

    Για να το πω αλλιώς. Όλοι λένε ότι ο σύγχορνος καπιταλισμός είναι πια άμεσα δεμένος με το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Έτσι, επειδή μία τέτοια κατάρρευση θα φέρει σοβαρούς κλυδωνισμούς στις κοινωνίες, προσπαθούν να το συντηρήσουν (και για λόγους συμφέροντος) με κάθε τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το 19% του 130, πόσο μας κάνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμε, έχει δίκιο, σε λάθος σημείο η υποδιαστολή. Ευχαριστώ για την επισήμανση. Διορθώνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δείμε, είναι μάλλον αναπόφευκτο σε κάθε πακέτο βοήθειας να χρειάζεσαι περισσότερα από το προηγούμενο, διότι πάει σωρευτικά. Αυτό το άτακτη και ελεγχόμενη χρεωκοπία ψάχνω να βρω τι σημαίνει. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι σημαίνει εγκεκριμένη από τους εταίρους μας. Οπότε μάλλον συμφωνώ ότι απορρίφθηκε παλαιότερα εξαιτίας του κόστους της για αυτούς. Επίσης, νομίζω ότι αξίζει να σημειωθεί ότι η θέση της Ελλάδας στην ΕΖ ειναι εγγυημένη από τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Η συμφωνία της 26ης Οκτ, που μου υπεδείχθη ως εξασφάλιση της παραμονής μας στην ΕΖ, πιστεύω ότι ουδόλω συνιστά κάτι τέτοιο, στο μέτρο που οι εφαρμοστέοι κανόνες είναι της συνθήκης. Μάλλον η συμωνία της 26ης οκτ είναι το ΟΚ των εταίρων στη διαδικασία που πριν απαγόρευαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εσκαρίνα, νομίζω ότι έβαλες δύσκολα και χαλάνε την όλη εικόνα ονείρωξης των ηλιθίων.
    Σε λίγο θα ρωτήσεις κιόλας πως είναι δυνατόν όλοι αυτοί που 2 χρόνια αποτυγχάνουν (Έλληνες πολιτικοί, ΕΕ, ΔΝΤ) τώρα βρήκαν τη σωστή λύση να μας σώσουν. Ή ακόμη χειρότερα ότι αφού σωθήκαμε, γιατί αυτό συνέβη για 8η οριστική συναπτή φορά. Εγκαθετότητες. Μήπως θες να σου πει και κανείς ότι αφού σωθ΄γηκαμε γιατί κλείνουν τα μαγαζιά ή γιατί πέφτουν οι μισθοί ή γιατί αυξάνεται η ύφεση και η ανεργία; Ε; Ε;

    Βλάκας: ελληνικό προϊόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μια απαντηση που μπορει να παιξει ειναι αυτη της αγνοιας.

    Μιας και προφανως η λυση που προκριθηκε τωρα ειναι στην καλυτερη περιπτωση "μιση" και κυριως οχι σιγουρη (ενω κατι παρομοιο προ διετιας θα ηταν πολυ πιο ασφαλης κινηση) εχω να πω πως τελικα κανεις απο ολους τουτους τους...σοφους ΔΕΝ ΕΙΧΕ ιδεα για το τι δεον πραττειν. Και καλα οταν αρθρογραφουμε γραφουμε τις μαλακιες μας, αλλα οταν μιλαμε για επι του πρακτεου ασκηση της μαλακιας μας, εμπλεκονται μεσα ζωές και αυτο δεν ειναι καθολου ευχαριστο. Το να κανει ο καθε ΓΑΠ, Παπ/νου, Γιουνκερ, Μερκελ, ΔΝΤ και σια το μαθητευομενο μαγο στις πλατες ανθρωπων ειναι μαλακία!

    Το αστειο παντως παραμενει το ...ηθικολογικο στοιχειο. Αρχικα επρεπε να "τιμησουμε τις υποχρεωσεις μας". Μετα δεν επρεπε να "κερδισουν οι κερδοσκοποι των cds" (δεν νμζ να ειπωθηκε ποτε σοβαρα πως τα cds κανουν κακο στην Ελλ ή ευρωπαϊκη οικονομία. ηθικολογικο ηταν το ζητημα).

    Τωρα ξαφνικα ανακαλυψαν πως υπαρχουν και αλλες επιλογες, οχι και τοσο "ηθικες" οπως το "take it εθελοντικά or leave it" (δηλ τον πουλο) ή το "δεν μας ενδιαφερουν τα cds. Δεν αλλαξε κατι στον τροπο λειτουργίας της παγκ. οικονομιας. Απλα οι μαθητευομενοι μαγοι ειδαν πως η ηθικολογια και τα ξορκια δεν αποδιδουν και πρεπει να σπασουν αυγα. μεχρι τοτε ομως, πηδηξαν εμας και η καθυστερηση ειναι τοση ωστε το πραγμα πλεον να μην ειναι (ακομα) βιωσιμο και οχι μονο αυτο αλλα η ελλ. οικονομια να εχει κανει βουτια προς το αγνωστο.


    (πολυ καλο ποστ τελικα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άδη, δυστυχώς πάντα ψάχνω τις ερωτήσεις και ιδίως όταν μου δίνουν απαντήσεις! Όπου τη φάει κανείς την πετριά...

    Ζαφ, παρότι παίζει πολύ να είναι θέμα άγνοιας, προσωπικά έχω αρχίσει να κατασταλάζω ότι είναι θέμα στόχων. Εξ αρχής η στόχευση των ταγών ήταν άλλη από τη δεδηλωμένη και αυτό πλέον μπορεί να αποδειχθεί εκ του αποτελέσματος. Είναι προφανές ότι αυτό που προσπαθούσαν να κάνουν είναι damage control, δλδ να σώσουν τις τράπεζες (ο καθένας τις δικές του) οπότε έιναι μάλλον αναμενόμενο ότι δεν μπορούσαν να σώσουν εμάς. Οπότε μια άτακτη ή φρόνιμη χρεωκοπία πριν από Χ μήνες μπορεί να βοηθούσε εμάς (ή ακόμη και το γερμανικό λαό)προφανώς ήταν εκτός πλαισίου του στόχου να σωθούν οι τράπεζες, οπότε και απορρίπτονταν μετά βδελυγμίας. Όλα τα υπόλοιπα, ηθικολογίες, αξιολογήσεις, περηφάνεια και λοιπά συναισθήματα ήταν απλώς προς εσωτερική κατανάλωση. Έριξαν ό,τι επιχείρημα μπορούσαν προκειμένου να μας πείσουν ότι όντως αυτή είναι η λύση που σώζει εμάς και εμείς το χάψαμε.

    Το αστείο όμως είναι όταν είσαι τόσο προσηλωμένος σε έναν στόχο που δεν βλέπεις πέρα ή δίπλα από αυτόν είσαι καταδικασμένος να κάνεις λάθος, κυρίως διότι οι συνθήκες αλλάζουν και εσύ συνεχίζεις με την ίδια στρατηγική. Έτσι λοιπόν επί 2 χρόνια όλο το eurogroup προσπαθεί να σώσει τον κώλο των τραπεζών με έναν συγκεκριμένο τρόπο, για την εφαρμογή του οποίου έστρωναν το δρόμο και μάλλον δεν έχουν πάρει είδηση ότι με την αλλαγή των συνθηκών, μπορεί να έχουν ανοίξει τους ασκούς του αιόλου, παρότι πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Ρίξτε μια ματιά εδώ http://tyxaios.blogspot.com/2012/03/blog-post_12.html γιατί νομίζω ότι έχει Point!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τράπεζαι υπεράνω όλων και στο διάολο οι πολίτ... εεε... οι οβίδες!

    Ακόμα το Ευρώ σαν οικοδόμημα δεν έχει γλυτώσει την κατάρρευση, χώρια τα λεγόμενα χοιρινά της Ευρωζώνης.

    Αναμένοντας την ασύντακτη χρεοκοπία μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ Πεταλωτά, οι τράπεζες είναι ιερές! Εντάξει, βρίζουμε το θεό, μην αρνηθούμε και τις τράπεζες. Παρακαλώ πολύ!

    Και η χρεωκοπία δεν θα είναι ασύνακτη, θα είναι άτακτη, σε αντιδιαστολή με την PSIανή, που ήταν φρόνιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή