Αν θέλεις να ξέρεις τι σκέφτονται πραγματικά οι συγγενείς ενός νεκρού γι' αυτόν, ένας καλός και απλός τρόπος είναι να ζυγίσεις το βάρος της ταφόπλακας κάτω από την οποία είναι θαμμένος.
Το κοινό είναι γουρούνια. Η διαφήμιση είναι το ραβδί που κάνει θόρυβο καθώς ανακατεύει το φαγητό τους στην ταΐστρα.
Κάθε ευφυής νεαρός στα δεκαέξι είναι σοσιαλιστής. Σε εκείνη την ηλικία δεν βλέπει το αγκρίστρι που κρύβεται κάτω από το μάλλον χοντροκομμένο δόλωμα.
Δεν έφταιγε η φτώχεια, αλλά η αξιοπρεπής φτώχεια που τους είχε κάνει κακό. Ποτέ δεν είχαν το θάρρος να τολμήσουν και απλώς να ζήσουν με ή χωρίς χρήματα [...].
Καλύτερα βασιλιάς στην κόλαση παρά υπηρέτης στον παράδεισο. Καλύτερα υπηρέτης στην κόλαση παρά υπηρέτης στον παράδεισο.
Το χρήμα είναι πιο ισχυρός πόλος έλξης από το αίμα.
Κανένας πλούσιος δεν καταφέρνει να παραστήσει τον φτωχό. Γιατί το χρήμα, όπως και το έγκλημα, αποκαλύπτεται.
Η φτώχεια, όπως και κάθε άλλη βαριά πληγή, πρέπει πότε πότε να ξεσκεπάζεται.
Το χρήμα είναι το τίμημα της αισιοδοξίας.
Οι επαφές με τους πλούσιους, όπως και οι επισκέψεις σε μεγάλα ύψη, πρέπει να είναι πάντα σύντομες.
[...] και πραγματικά είναι αστείο όταν έχεις καταναλώσει καλό φαγητό και καλό κρασί - να αποδεικνύεις ότι ζούμε σε έναν νεκρό και σάπιο κόσμο.
Όσο περίτεχνα κι αν γίνεται, η ελεημοσύνη δεν παύει να είναι φριχτό πράγμα. Υπάρχει μια δυσφορία, σχεδόν ένα κρυφό μίσος, ανάμεσα σε αυτόν που δίνει και σε αυτόν που παίρνει.
Η ελεημοσύνη σκοτώνει τη φιλία.
Κανένα συναίσθημα δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία όταν στέκεσαι σε μια γωνιά του δρόμου μέσα στον τσουχτερό αέρα.
Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται το να πας κατά διαβόλου. Μερικές φορές η σωτηρία σε βρίσκει όπως το κυνηγόσκυλο ράτσας βρίσκει το θήραμα.
Ο πολιτισμός μας στηρίζεται στην πλεονεξία και στο φόβο, αλλά στη ζωή των απλών ανθρώπων η πλεονεξία και ο φόβος μετασχηματίζονται μυστηριωδώς σε κάτι πιο ευγενές.
*Αποσπάσματα από το βιβλίο "Η παγίδα του χρήματος" του Τζώρτζ Όργουελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου