Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Ό,τι μου φανεί

Ι. Είναι δύσκολο να ζήσεις παραμυθένιες στιγμές, χωρίς παραμύθι και πάει πολύς καιρός από τότε που εγώ άφησα το δικό μου. Κακώς, σκέφτομαι μερικές φορές. Αμέσως όμως, θυμώνω και με επιπλήττω για το έλλειμα αφοσίωσης στα "γιατί" αυτού του κόσμου (που δεν χωρούν σε παραμύθια) και εγώ υποσχέθηκα να ψάχνω πάντα. Επιτρέπω όμως στον εαυτό μου την παρασπονδία να ζήσει για λίγο ένα ξένο παραμύθι, μέσα από τα βιβλία. Κάπως σαν τον αέρα που ρουφάς, πριν χώσεις ξανά το κεφάλι κάτω από το νερό. Πως αλλιώς να επιβιώσει μια μάγισσα, στον κόσμο που όλοι λένε πραγματικό, αλλά δεν της φαίνεται καθόλου αληθινός; 

ΙΙ. Όπως έχουμε και άλλοτε πει, το βασικότερο προσόν μιας μάγισσας είναι η Πρώτη Ματιά και οι Δεύτερες Σκέψεις (αν έχεις και Τρίτες Σκέψεις, τότε κορίτσι μου, έχεις χάρισμα). Με την Πρώτη Ματιά βλέπεις αυτό που πραγματικά υπάρχει (και ουχί που αυτό που όλοι νομίζουν ότι υπάρχει) και με τις Δεύτερες Σκέψεις επεξεργάζεσαι τα δεδομένα που σου παρείχε η Πρώτη Ματιά. 

Η Πρώτη Ματιά και οι Δεύτερες Σκέψεις είναι προσόν αν θέλεις να γίνεις μάγισσα, αλλά είναι κατάρα, αν θέλεις να ενταχθείς ομαλά στον κοινωνικό σου περίγυρο. Και το χειρότερο είναι ότι δεν έχουν διακόπτη on-off. Έτσι λοιπόν δυσκολεύεσαι αφάνταστα - για την ακρίβεια δεν κατορθώνεις - να δεις αυτά που βλέπουν οι άλλοι, ή βλέπεις πράγματα εκεί που οι άλλοι βλέπουν το κενό. 

Περιστατικό Νο 1, εν είδει παραδείγματος : Βαράει μήνυμα στο κινητό. "Α, για ευχές είναι". Διαβάζω. Γαμωσταυρίζω (είναι η ίδια κονσέρβα με "ευχές" που πέρυσι μου είχε στείλει κάποιος άλλος). "Γιατί παιδάκι μου βρίζεις; Ευχές σου έστειλε ο άνθρωπος". "Ναι καλά, χέστηκε για τις ευχές, όπως επίσης χέστηκε για το αν ζω ή πέθανα. Απλώς το θεώρησε politically correct να μου στείλει ένα sms. Ευχές είναι αυτές; Deleeeeeeeeeeeeeeete"

Περιστατικό Νο 2, εν είδει παραδείγματος :
- Παρακαλώ;
- Που είσαι ρε μαλακισμένο;
- Ορίστε; Ποιος είναι;
- Έλα ρε, ο [καλύπτεται από το απόρρητο] είμαι. Καλά είσαι; Είπα να πάρω ένα τηλέφωνο να δω να ζεις και ταλαιπωρείς ακόμη κόσμο!
 ...
-  [καλύπτεται από το απόρρητο], χάρηκα πολύ που σε άκουσα! Φιλιά.

ΙΙΙ.  Τελικά, νομίζω ότι έχουμε υποτιμήσει την αξία της θρησκείας για τον άνθρωπο. Όλες οι θρησκείες που σέβονται τον εαυτό τους, και για το λόγο αυτό έχουν εξελιχθεί σε megaμπίζνες, έχουν και έναν κακό. Ο δικός μας κακός είναι ο διάβολος. Κάνεις μια μαλακία και μετά λες , "Κοίτα τι πήγε με έβαλε ο διάολος να κάνω!" αντί να πεις "Μα τι σκατά έχω μέσα στο κεφάλι μου και πήγα και έκανα τέτοια μαλακία;". Βλέπεις όλη αυτή την αδικία και τη δυστυχία γύρω σου και λες "Αυτά είναι δουλειές του διαόλου" αντί να πεις "Μα καλά πως το επιτρέπω να συμβαίνει αυτό;" ή "Γιατί το επιτρέπω να συμβαίνει αυτό;"... Καθάρισες. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα. Για όλα φταίει ο διάολος. Εμείς δεν χρειάζεται να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας, για να διορθώσουμε ή να μην επιτρέψουμε να συμβούν. Μεγάλη εφεύρεση, σου λέω, ο κακός που φταίει για όλα.

IV. Κάπου διάβασα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βαριούνται να διαβάζουν κείμενα που υπερβαίνουν τις 600 - 800 λέξεις. Σόρρυ κιόλας που θα γίνω πνεύμα αντιλογίας, αλλά εάν κάτι βρίσκεις ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί να βαρεθείς να το διαβάσεις όλο;  Και επίσης, πόσα πράγματα περιμένεις ότι μπορεί  να αναπτύξει ένας άνθρωπος με 800 λέξεις; Ακόμη και ανέκδοτο περιέχει περί τις 100 λέξεις (ναι έκατσα και τις μέτρησα και είναι από το ανέκδοτο που ένας δικηγόρος προτείνει σε μια ξανθιά, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, να παίξουν το παιχνίδι των ερωτήσεων και απαντήσεων επ' αμοιβή).

GatheRate

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου